David Castro: “Perdeuse a esencia, antes había moita máis rivalidade”
Fueron protagonistas de uno de los duelos particulares más interesantes de un derbi que paralizaba el fútbol en As Mariñas: el Vizoño-San Tirso. Raúl, actualmente delantero del Sofán, era la principal amenaza del conjunto blanco y David, central del cuadro de O Monte hace unos cuantos y actual vicepresidente del club, tenía la difícil misión de frenar a uno de los máximos goleadores históricos del Vizoño.
¿Se vivían con más intensidad los derbis antes que en la actualidad?
Raúl: Los mejores derbis que viví fueron los Vizoño-San Tirso porque había mucha rivalidad, en algunos jugadores incluso excesiva. Se llevaba a límites de entradas agresivas por parte de los dos equipos. Yo nunca fui así. Siempre viví los derbis con ganas pero con agresividad excesiva.
David: Aos xogadores do San Tirso motivábanos moito o derbi contra o Vizoño porque eles eran os que estaban nunha categoría máis alta e por iso creo que nós lle tiñamos máis ganas a eles que eles a nós. Agora ao mellor é distinto porque nós estamos en Preferente e eles en Segunda. Nos derbis de antes coñecíamonos todos. Os xogadores do Vizoño eran case todos desa zona e os dos San Tirso igual. Creo que había moita máis rivalidade que agora. Nós agora só temos de San Tirso a Dani, perdemos a esencia.
Raúl era un dianteiro duro e na área metía todo para dentro
¿Cómo os definiríais como futbolistas?
D: De Raúl recordo que era un dianteiro duro e que na área metía todo para dentro. De cabeza ía ben e tiña unha boa zurda. Era complicado marcalo pero prefería ter a Raúl que a Quintela, por exemplo. Eu quería ter dianteiros duros aos que poder arrimar.
Prefería que me marcase otro central que no fuese David, era muy duro
R: David era un central duro, expeditivo y con muy buen juego aéreo. Él prefería defenderme a mí y yo prefería que me defendiese otro. Recuerdo que en aquellos derbis Vicente buscaba su punto débil, que era la velocidad, y yo era un delantero de más contacto.
¿Recordáis algún pique sano entre vosotros en aquellos derbis de hace años?
D: Eu dinlle patadas a todo o mundo, pero nunca fun deses centrais que tivesen maldade.
R: Evaristo, por ejemplo, era un asesino en serie. Recuerdo una entrada durísima que le hiciera a Vicente, que era muy rápido, en un Betanzos-Vizoño de Copa Diputación, pero con Davi nunca tuve ningún problema.
¿Por qué se han intercambiado los papeles San Tirso y Vizoño a nivel de categorías?
R: El Vizoño se mantuvo muchos años en Preferente porque los que estaban allí convencían a jugadores para ir. Yo fiché porque estaba mi primo y porque el entrenador era mi tío y me quedé por la familia que era aquel Vizoño.
É difícil que os nosos xogadores da base dean o nivel en Preferente
D: O Vizoño non tiña categorías inferiores e foron quedando sen xente. No noso caso, se non pagásemos aos xogadores estaríamos en Segunda ou en Terceira Galicia. Temos moitos nenos na base pero é moi difícil que poidan dar o nivel para Preferente. Eu comecei con 15 anos pero xogaba en Terceira Rexional, non en Primeira nin en Preferente.
¿Hay favorito en un partido como el del domingo?
R: Por clasificación el favorito debería ser el Sofán, pero por necesidad el San Tirso. El campo pequeño nos va bien a los dos y nosotros no vamos a sufrir por las dimensiones. Preveo un partido igualado, además ellos llevan una tendencia al alza.
D: Creo que será un partido igualado por que o nivel dos equipos é moi similar e o campo será igual para os dous.
¿Cómo creéis que se va a desarrollar?
R: Nosotros siempre intentamos llevar la iniciativa. De hecho, en el último partido contra el As Pontes tratamos de presionarles arriba e intentamos jugar, pero a veces se consigue y a veces no. Creo si un equipo va a llevar la iniciativa de juego, será el Sofán, pero el San Tirso funciona bien al contraataque. Dani es un jugador potente que genera muchas segundas jugadas, en las bandas tienen gente rápida y con calidad como Álvaro y Fran, al que considero uno de los mejores extremos de la categoría. Se podrá decir en una jugada a balón parado o en alguna contra rápida porque ese tipo de campos penalizan mucho los fallos en zonas peligrosas.
D: O noso último partido contra o Montañeros foi moi igualado pero se algún equipo mereceu ganar fomos nós. En cambio nunha pérdida no medio do campo no minuto 90, o balón da nun pau, da no outro e gol.
¿Puede ser determinante algún jugador en el San Tirso-Sofán de mañana?
R: Para mí los jugadores a tener más en cuenta en el San Tirso son César, Fran y Dani. César es muy bueno a balón parado y es un central con experiencia, Fran es el jugador diferente y el que tiene la calidad en el equipo y Dani es un incordio. Yo como defensa preferiría tenerme a mí enfrente y no a Dani Xelo porque es un delantero muy complicado de marcar.
D: Fáltalles Canedo e paréceme unha baixa importante porque é un xogador duro e intenso moi aproveitable nun campo pequeno. Raúl pode meter calquera balón que quede solto na área e teremos que estar moi atentos. Fabián tamén me parece un xogador que ten moita chegada.
¿Cómo llega el Sofán al partido de esta jornada?
R: La gran virtud del Sofán es que no tenemos estrellas y que pueden jugar 19 tíos sin que se note la diferencia. La baja de Canedo es importante pero se suple perfectamente con el que salga en su lugar.
Raúl está en su mejor temporada en cuanto a goles en Preferente con el Sofán y aún falta liga. ¿Cuál está siendo el secreto?
R: En el Vizoño había tenido temporadas de marcar más de 20 goles en Preferente, pero es cierto que este año estoy mejor en cuanto a números porque estamos jugando en O Carral y el pasado lo hicimos en As Eiroas, que a mí me perjudica por mi forma de jugar. ¿El secreto? Tenemos un equipo muy completo y noto que mis compañeros confían en mí en el campo. Siempre he intentado aportar al equipo y sigo haciéndolo, pero es cierto que me siento importante porque veo que me buscan, que cuentan conmigo y se nota. Llevo diez goles pero también debí dar unas diez o doce asistencias.
A punto de cumplir 40, ¿sigue Raúl con las mismas ganas de fútbol que cuando jugabas en el Vizoño?
R: Me sigue jodiendo perder como cuando era un chaval. Encaro la semana de mejor humor si gano. Antes tenía más obsesión por marcar y ahora la tengo por ganar. Si marco y gano, perfecto, pero siempre poniéndolo en segundo plano. Antes me preocupaban mis cifras y ahora no.
43 puntos. ¿Qué objetivos se marca el Sofan de aquí al final de temporada?
R: Lógicamente, quedar lo más arriba posible, pero el objetivo, una vez que se haya conseguido la salvación matemática, es la Copa da Costa, que la temporada pasada se nos escapó en los penaltis en la final. Sería la primera Copa del Sofán, quedaría para la historia y yo ya podría ponerle el lacito a mis botas (risas).
La vida cambia, el trabajo aprieta, tengo una niña y los tiempos se reducen
¿Te planteas la retirada después de una temporada tan buena?
R: A mi edad, me ronda por la cabeza cada año que pasa. No sé si va a ser, pero la vida cambia, el trabajo aprieta, desde hace unos años tengo una niña y los tiempos a nivel personal y familiar se reducen.
¿Te gustaría que el San Tirso consiguiese la permanencia o tienes otros equipos preferidos para que sigan en Preferente?
R: Prefiero que se salve el San Tirso. Siempre hubo rivalidad pero nunca tuve problemas con ellos. Quiero que se salven los equipos de la zona y no de Monforte o Foz. Además en el San Tirso tengo muchas amistades como Fran o Dani y gente que ha jugado allí. Quiero que se salven y cuanto antes para que no lo pasen mal.
¿Era difícil marcar a un delantero como Raúl?
D: Claro que era difícil. O bo do Vizoño era o que marcaba os goles así que el era o bo. Eu buscaba máis a Raúl que a Vicente ou que a Jairo porque eran máis rápidos e correr é de cobardes (risas).
¿Cómo valoras la temporada del equipo?
D: O noso obxectivo é a permanencia e estamos na pelexa. Se pode ser antes que a pasada tempada, mellor, porque fóra na última xornada. Ao descanso do partido en Dumbría estabamos descendidos e ao final quedamos no posto 12. Este ano sabíamos que iamos sufrir porque temos unha plantilla moi curta e foise xente importante como Johny e Pipo na primeira volta. Buscar substitutos coa tempada comezada non foi fácil.
Segade os está aportando mucho.
D: Foi a mellor fichaxe da tempada. Se non fose por el estaríamos agora cos mesmos puntos que o Agolada e o Castro. Sorprendeume moito para ben ese rapaz.
¿Preocupa la situación clasificatoria o el equipo está tranquilo?
D: O equipo sabe que ten que facer os puntos que nos faltan da casa si ou si, e eu véxoos ben. No Monte recibimos ao Sofán e ao Ribadeo, que en teoría non se xogan nada máis que rematar a tempada máis arriba na clasificación, e ao Puebla e ao Xallas, que teñen o mesmo obxectivo ca nós. Como locais temos que ser fortes nestas últimas xornadas e creo que xa o estamos sendo a longo da tempada, polo menos bastante máis que o ano pasado. Por contra, nesta campaña só gañamos dous partidos como visitantes.
Fue raro lo que sucedió la pasada temporada. El San Tirso siempre fue fuerte en casa.
D: É o noso campo e tennos que beneficiar, non ao rival.